De zesde editie in een vogelvlucht
Even was er paniek. Het onweer had het parcours op vrijdagnacht geschampt. De afdaling lag er daardoor nat bij en de ochtendmist was hardnekkig. Opdrogen wilde het nog niet en dus waarschuwde de jury de jongste renners extra op te letten in de afdaling. Er waren enkele lichte valpartijen tijdens de eerste twee wedstrijden maar gelukkig ‘zonder erg’. De EHBO verzorgde professioneel de opgelopen schaafwonden en daar bleef het bij de rest van de dag. De zon kwam en warmde het parcours op, het werd zelfs behoorlijk afzien door de hitte in de middag tijdens de koers van de junioren en nieuwelingen. En in die hitte maakten beide categorieën er een heerlijke strijd van.
Maar eerst even terug naar de jongste renners. Winnaar in categorie 4 Brent Nijboer won afgetekend in de sprint van Dirk Darding. Op de vraag van de speaker of hij niet verrast was door zijn overwinning klonk een duidelijk “nee”. “Ik ben gewoon goed”, was zijn antwoord en daar had spreekstalmeester Richard Vermeeren even niet van terug.
De winnares van categorie 5 stond met een brede glimlach op het podium. Samen met Bjorn Koster maakte Willemijn Prins er een mooi tweegevecht van dat in een sprint werd uitgevochten. Laszlo van Melis mocht als derde de bloemen afhalen.
Een gebalde vuist. Daarmee vierde Moreno Tak zijn overwinning op de Kleeberg die hij afdwong door in de voorlaatste ronde uit de leidende groep van 7 renners weg te rijden. Streekrenner Lars Rouffaer wist op een tweede plek beslag te leggen door de sprint van de achtervolgende groep te winnen voor Tom van de Weijden. Winnaar bij categorie 7 , Salvador Alvarez, maar ook de vijfde in de uitslag, Huub Artz, keken wel even vreemd op toen ze het podium betraden. Op het nieuwe huldigingsdoek van de Bike-Unit.nl Kleeberg Challenge zagen zij zichzelf terug. Dat was wel even lachen voor beide heren. Alle uitslagen van de jeugd.
Na de huldigingen van de jeugdcategorieën liep de Kleeberg leeg. Ouders, oma en opa’s en de jeugdrenners maakten plaats voor de junioren heren die vanuit het centrum van Mechelen waren begonnen met hun tijdrit. Eén voor één, om de minuut, gingen de heren junioren de strijd tegen zichzelf aan. Diep over het ossenkop stuur gebogen, zoevende wielen en verbeten gezichten. Mitch Groot was overtuigend de beste tijdrijder en scoorde een tijd van 6.00.19 minuten over 4,2 kilometer. Daar beten de andere favorieten zich op stuk. Wout van Elzakker en respectievelijk Jens Dekker kwamen nog het kortst in de buurt van de ontketende winnaar.
De nieuwelingen maakte er daarna een geweldige strijd van. Ronde na ronde werd er aangevallen en als je dacht dat de wedstrijd in zijn plooi was gevallen kiepte de hele boel weer om. Toen na 19 rondes de stofwolken waren opgetrokken was er als een duiveltje uit een doosje Perry Freijters. De hele wedstrijd zat hij wel mee vooraan maar niemand zag hem tot de eindsprint. En als je dan je wiel als eerste over de streep duwt mag je jezelf winnaar noemen. Bijzaakje; zijn zege was zijn vierde zege op de Kleeberg. Dat staat wel lekker op zijn palmares. Edo Maas werd tweede voor leider in de Klimmerstrofee Adrie Koster.
De one man show must go on, dat zou je bijna zeggen als je uitslag leest van de junioren als afsluiter van de dag. Mitch Groot pareerde in de voorlaatste ronde de aanval van Jens van den Dool. Thymen Arensman pikte ook weer aan. Gedrieën reden zij vanaf de derde ronde weg van de rest van het veld. Een achtervolging kwam niet echt op gang waardoor het drietal gestaag mocht uitlopen. Pas in de laatste drie rondes kwam er weer vuur in het peloton maar de vogels waren allang gevlogen. Mitch Groot deed uiteindelijk in de laatste ronde waarvoor hij gekomen was, wegrijden van zijn medevluchters op de klim en alleen over de streep komen. De Limburger won daardoor afgetekend het omnium.
Zonder renners geen wedstrijd, zonder ouders geen renners, zonder toeschouwers geen aanmoedigingen. Bedankt dat jullie er waren en tot 2017
