De vierde editie; tijdrijden, een prins en Belgische overmacht
De KNWU kreeg ons zo gek. De tijdrit die voor het eerst gereden zou worden was niet ons idee, zo eerlijk mogen we wel zijn. De KNWU zocht naar mogelijkheden binnen bestaande wedstrijden en blijkbaar was er een groot vertrouwen in onze organisatie.Het vergde heel wat geregel om het uiteindelijk voor elkaar te krijgen. Niet zozeer de wedstrijdplanning maar het afsluiten van bijna een compleet dorp. Logistiek waren er wel wat knelpunten maar creatief denken en handelen leverde een resultaat op waar we voor een eerste keer best tevreden over mochten zijn. De knelpunten namen we mee voor de editie die daarna zou komen.
Bijna onopgemerkt kroonde hij zich tijdens deze editie tot de prins van de Kleeberg. Drie maal deelnemen en drie maal winnen levert in de Limburgse schutterswereld een Keizers titel op maar gezien zijn leeftijd kroonde we hem tot prins. Hij won in categorie 5 in 2012 en vervolgens wist hij in elke editie als eerste in zijn categorie over de finish te komen en zo ook vandaag in categorie zeven. Zijn naam; Perry Freijters. Een meer dan staande ovatie waard maar aan deze prestatie werd die dag wat weinig aandacht besteed. Dat kwam waarschijnlijk door het zenuwachtig heen en weer gebel, geloop en wat nog meer bij de organisatie, omdat de tijdrit op het punt van beginnen stond.
Omnium winnaar Sjoerd Bax in leiderstrui Klimmerstrofee en de gewonnen Isaac fiets.
De tijdrit voor junioren maakte deel uit van een omnium waarbij een algemeen klassement werd opgemaakt voor de dag. Het verraderlijke parcours zorgde ervoor dat menig renner zichzelf al vlug tegenkwam. Een lange klim en vals plat. Sjoerd Bax was degene die het 4,2 lange tijdritparcours als snelste aflegde en daardoor al een goede uitgangspositie innam voor de dagzege. Zijn ploegmaat Fabio Jakobsen wist solo rijdend te winnen in het criterium op de voet gevolgd door Sjoerd Bax. De eindzege was dus duidelijk voor de uit Uppel afkomstige renner die daarmee ook een fiets van onze hoofdsponsor Isaac won. De leiderstrui in de Klimmerstroffe mocht Sjoerd ook meteen over zijn schouders aantrekken.
De strijd bij de dames junioren werd een Belgische aangelegenheid. Lenny Druyts won voor de tweede keer op de Kleeberg. Dat deed zij ook al eens in 2012 als nieuwelinge. De teamgenote van Lenny, Saartje Vandebroucke ,werd tweede voor Yara Kastelijn. De dames nieuwelinge vochten tegelijkertijd hun strijd op de flanken van de Kleeberg uit. Dat leverde op elke stuk asfalt strijd op maar het was ook een drukte van belang. Voor de neutrale toeschouwer was het niet altijd evident om de wedstrijd te volgen. Wie rijd waar en is zij nu nieuwelinge of junior? Bijna 100 rensters en dat was op het smalle parcours best wel eens gevaarlijk. Veiligheid was en is echter een speerpunt van de organisatie en mede dankzij de goede beveiliging van het parcours leverde het geen ernstige valpartijen op. Karlijn Swinkels dook uiteindelijk als eerste nieuwelinge onder het finishdoek door voor Nicole Steigenga en Inge van der Heijden. Daarmee kwam zij ook in het bezit van de leiderstrui in de Klimmerstrofee.
Nieuwelingen dames podium met winnares Karlijn Swinkels
De Belgische dames domineerde op de Kleeberg
De jongens nieuwelingen ging rond de klok van zes van start. De zon begon al langzaam zijn plek achter de Zuid-Limburgse heuvels te zoeken. Mooie lange schaduwen zorgden voor een sfeervolle afsluitende wedstrijd op de Kleeberg. Dat klimmen een kunst is werd maar weer eens bewezen. Ronde na ronde verscheen de 1 kilometer lange klim voor de wielen van het nieuwelingen peloton. Ronde na ronde nam het volume van de groep af totdat alleen de sterkste overbleven en met elkaar de strijd aangingen. Dennis van der Horst voor Bas Ottevanger en de Brunssumer Mitch Groot was de volgorde op de streep. > klik hier voor alle uitslagen 2014
Voor het vierde opeenvolgende jaar ging een lange en geslaagde wielerdag op de Kleeberg te einde. De laatste renners zochten hun spullen bij elkaar, auto’s werden volgestouwd met renners en hun fietsen, hekken werden aan de kant geschoven en spandoeken opgerold. ” Tot volgend jaar”, zeiden onze gedachtes.
